تاریخچه صنایع دستی در جهان

آثار مادی و معنوی بر جای مانده از تمدن های بشری و صنایع دستی در جهان، نمایانگر فرهنگ و تمدن اقوام گذشته هر سرزمین است و صنایع دستی، از میان تمام آنچه به عنوان میراث فرهنگی یک ملت تلقی می گردد، جایگاهی ویژه و نقشی اساسی در معرفی فرهنگ و تمدن گذشته هر ملت دارد.

در این آثار است که اخلاق آداب اجتماعی و خصوصیات ذوقی و اعتقادات هر دوره بی پرده عنوان گشته و امکان دستیابی به پنهان ترین زوایای روحی ملل فراهم می گردد.

تا پیش از انقلاب صنعتی و ورود به دنیای مدرن، صنایع دستی در زندگی مردم نقشی برجسته داشت، زیرا همه آنچه که مردم در زندگی خویش استفاده می کردند، مانند وسایل پخت غذا، ابزارهای مورد استفاده در کشاورزی، پارچه هایی که در دوخت تن پوش مورد استفاده قرار می گرفت، زیورآلات، سلاح های جنگی و دیگر وسایل مورد نیاز بشر،همهو همه به وسیله دست و ابزارهای دستی ساخته می شد. صنایع دستی در مراحل مختلف تکامل اقتصادی یعنی اقتصاد شبانی، اقتصاد کشاورزی و حتی اقتصاد صنعتی، تامین کننده بسیاری از احتیاجات بشر بوده است. ابا ظهور انقلاب صنعتی در سال ۱۸۰۰ میلادی، صنایع دستی رو به افول رفت و جوامع برای تولیدات به استفاده از ماشین و ابزارآلات جدید پرداخته و آن را جایگزین تولیدات دستی کردند و از سوی دیگر، مواد جدید و مصنوعی در تولیدات، جایگزین مواد اولیه بومی شدند.

بعد از جنگ جهانی دوم بسیاری از کشورها جهت حفظ استقلال و درون زایی اقتصادی، بیش از گذشته به صنایع دستی روی آوردند از جمله این کشورها هند، پاکستان، چین، مکزیک و یونان را می توان نام برد. در ایران ۳۷۰ رشته صنایع دستی به ثبت رسیده است. طبق دسته بندی صورت گرفته توسط كارشناسان سازمان صنایع دستی ایران (بر مبنای روش و تكنیك ساخت) ۲۴ دسته صنایع دستی در ایران وجود دارد. متأسفانه، با وجود پتانسیل های بسیار، ایران از سهم اندکی در صادرات جهانی صنایع دستی برخوردار است و فاصله بسیاری با صادرکنندگان اصلی صنایع دستی جهان دارد. معرفی، تبلیغات هدفمند و بازاریابی تخصصی و بهره گیری از ظرفیت فناوری های مدرن چه در حوزه تولید و چه در حوزه عرضه، به حل این معضل کمک شایانی خواهد کرد.